Vrijheid, ruimte en lucht

Hij heeft de gewoonte om verschillende keren terug te gaan. Voor een tocht van Rotterdam naar de Maasvlakte op een bepakte fiets neemt Walter Herfst al gauw een dag, waarop hij soms meer dan 100 kilometer aflegt. Hij pakt eerst de metro naar Spijkenisse en stapt dan op de fiets, omdat hij geen zin heeft in ‘de urbane jungle’. Dan komt hij via de polder en Oostvoorne op de Maasvlakte terecht.

(…)

Herfst vaart op zijn intuïtie bij het doorgronden van ‘ongelofelijk aangelegde’ natuurgebieden als de landtong Rozenburg en de Maasvlakte. ‘Het doet me denken aan het struinen door de polders vroeger, de ruigten die ontstonden, de enorme kracht die uitgaat van de dynamiek van planten.’