Eiland van Brienenoord

Er zullen maar weinig Nederlanders zijn die de naam Brienenoord niets zegt. Wie is er niet een keer over de Rotterdamse brug met die naam gereden? Er passeren gemiddeld een kwart miljoen voertuigen per dag, daarmee is de A16 die eroverheen ligt een van de drukste autosnelwegen van Nederland.
 
Dagelijks trekt een lange stoet van forenzen, vrachtauto’s en vakantiegangers over de oeververbinding over de Nieuwe Maas die in 1965 werd geopend. De brug werd al snel te klein voor al het verkeer, waarop in 1990 een tweede brug werd geopend. Verdubbeling van de capaciteit was daarmee een feit.
 
Wat maar weinig bruggebruikers zullen weten is wat zich onder de brug afspeelt. Daar ligt de naamgever van de brug, het Eiland van Brienenoord, een 21 hectare grote zandplaat die zijn naam weer te danken heeft aan baron Van Brienen van de Groote Lindt, die het eiland in 1847 kocht.
 
Aanvankelijk was het een plek die van belang was voor de zalmvisserij, maar sinds de jaren dertig is het eiland vooral in gebruik als recreatieplek. Er is een groot volkstuincomplex , opgezet in 1943, en al voor die tijd waren er clubhuizen voor de jeugd uit Rotterdam-Zuid, die de vakanties doorbracht op het eiland.
 
De clubhuizen hebben plaatsgemaakt voor een natuureducatiecentrum, maar nog altijd is het eiland een geliefde plek voor degenen die even rust zoeken, willen genieten van een stukje natuur in de grote stad, een blik willen werpen op de permanente bewoners ­– een kudde Schotse hooglanders – of getuige willen zijn van het getij, het water voortstuwend en dan weer terugtrekkend rond de pijlers van de enorme brug daarboven.